Τις φτιάνουν δε με τον έξης τρόπο:

Το σπίτι πρέπει να είναι ψηλό 5 μέτρα, να έχει πλάτος επίσης 5 μέτρα και να είναι τετράγωνο. Να έχει δε μια είσοδο και 4 παράθυρα ένα σε κάθε πλευρά. Στο σπίτι αυτό μπάζουμε μέσα ένα βόδι 30 μηνών καλά κρεατωμένο και πολύ παχύ. Ολόγυρα του βάζουμε πολλούς νέους με ρόπαλα να το χτυπούν δυνατά ως που να το σκοτώσουν και να λιώσουν τις σάρκες του και τα κόκαλα του. Πρέπει όμως να προσέχουν να μη το ματώσουν, γιατί απ' το αίμα δεν γεννιέται μέλισσα. Και για τούτο τα πρώτα χτυπήματα δεν πρέπει να είναι πολύ δυνατά. Αμέσως κατόπιν βουλώνουμε όλες τις τρύπες του βοδιού με πανιά καθαρά και λεπτά αλειμμένα με πίσσα. Ήτοι τα μάτια, τη μύτη, το στόμα και όσες άλλες τρύπες έκαμε η φύσις για να γίνεται η αναγκαία κένωσης. Έπειτα στρώνουμε από κάτω πολύ θυμάρι και ξαπλώνουμε το βόδι ανάσκελα, βγαίνοντας δε απ' το σπίτι κλείνουμε αμέσους τις θύρες και τα παράθυρα και τα αλείφουμε καλά με λάσπη έτσι που να μην μπαίνει καθόλου αέρας και να μη γίνεται εξάτμισης από πουθενά. Την τρίτη ήμερα πρέπει ν' ανοίξουμε από παντού το σπίτι για να μπει φως και καθαρός αέρας, εκτός απ' το μέρος που φυσάει δυνατά. Γιατί αν φυσάει πρέπει ν' αφήσουμε κλειστό το παράθυρο απ' το μέρος που έρχεται ο άνεμος. Όταν δούμε ότι οι ύλες πού είναι μες' το σπίτι δροσίστηκαν και πήραν αρκετό αέρα πρέπει πάλι να κλείσουμε τη θύρα και τα παράθυρα και να τα αλείψουμε με λάσπη, καθώς είπαμε παραπάνω. Στις 11 ήμερες ανοίγουμε πάλι και βρίσκουμε το σπίτι γεμάτο μέλισσες σαν σταφύλια μαζεμένες τη μια επάνω στην άλλη κι' απ' το βόδι να έχουν μείνει μόνο τα κέρατα, τα κόκκαλα και οι τρίχες και τίποτε άλλο. Λέγουν ότι απ' τό μυαλό του βοδιού γίνονται οι βασίλισσες, απ' τά κέρατα του δε οι άλλες μέλισσες. Γίνονται όμως κι' απ' το νωτιαίο μυελό (μεδούλι της ραχοκοκαλιάς) βασίλισσες. Είναι όμως καλύτερες οι βασίλισσες που γίνονται απ' το μυαλό και στο μέγεθος και στην ομορφιά και στη δύναμη. Η πρώτη μεταβολή των σαρκών σε ζώα και η εγκυμοσύνη και το γέννημα των μελισσών, για να ειπούμε έτσι, φαίνεται ως εξής. Όταν ανοίξουμε το σπίτι και όμοια το ένα με τ' άλλο ούτε τέλεια ούτε ζώα ακόμη που θα δούμε να είναι πλήθος γύρω απ' το βόδι μικρά ζωύφια άσπρα μένουν ακίνητα και σιγά σιγά μεγαλώνουν. Θα δούμε δε ακόμη και τα φτερά των να διαμορφώνονται και τα ζωύφια να παίρνουν το χρώμα της μέλισσας και να μαζεύονται γύρω απ' τη βασίλισσα και να πετούν προς αυτή. Κατόπιν θα δούμε και να σιγοτρέμουν τα φτερούγια τους, επειδή δεν έχουν συνηθίσει να πετούν και το μούδιασμα των μελών των. Κάθονται δε στα παράθυρα οι μέλισσες και βουίζουν και σπρώχνουν η μία την άλλη απ' την επιθυμία που έχουν για το φως. Προτιμότερο είναι ν' ανοίγουμε και να βουλώνουμε τα παράθυρα, καθώς είπαμε, κάθε δεύτερη ήμερα γιατί είναι φόβος να μη μεταβληθεί η φύσις των μελισσών απ' το πολύ κλείσιμο. Όταν δε το σπίτι που έχουμε το βόδι δεν παίρνει κάπου κάπου αέρα οι μέλισσες ψοφούν σαν να πνίγονται. Το μέρος που έχουμε τις κυψέλες πρέπει να είναι κοντά στο σπίτι αυτό και όταν ανοίξουμε τα παράθυρα και πετάξουν θυμιατίζουμε τις κυψέλες με θυμάρι και χολύχορτο (χολοκούκκι). Και έτσι τραβούμε τις μέλισσες προς τις κυψέλες, που τις έχουμε τρίψει με άνθη για να ευωδιάζουν. Όταν έχουμε έτσι θυμιατίσει τις κυψέλες θα βάλουμε μέσα τις μέλισσες χωρίς να τις αναγκάσουμε. Γιατί ευχαριστούνται με την ευωδιά και με τα άνθη και τούτο είναι φυσικό αφού απ' τα άνθη κάνουν το μέλι.